2012-10-22
Iets wat voor mij bijzonder is en tegeli ...
Iets wat voor mij bijzonder is en tegelijkertijd nu heel gewoon is het einde van de koude oorlog. In de tijd dat ik opgroeide was de Oost-West tegenstelling duidelijk en was dit ook de enige bron van militaire dreiging. Verschillen tussen de Warschau-Pact landen wist ik toen niet, het gevoel was dat landsgrenzen ceremonieel waren en dat alles gestuurd werd van Moskou. Op een vakantie in West-Duitsland kwamen we dicht bij de grens met Oost-Duitsland en dat gaf een duidelijk gevoel van spanning. Veel militair verkeer, duidelijk aangegeven grens, gebieden waar je niet mocht fotograferen, vliegtuigen. Op die vakantie spraken we op een camping in West-Duitsland iemand die vanuit Polen werkte net in West-Duitsland (en dus als onderdak een tent had). Daar leerde ik de eerste nuance: hij had gewoon die werkvergunning en het oversteken van de grens was dusdanig gestroomlijnd (in de jaren 80) dat hij elk weekend heen en weer kon naar zijn familie in Polen. Na de 'Wende' werd alles anders. Niet van de ene dag op de andere, de beide Duitslanden groeiden langzaam naar elkaar. We leerden in Nederland dat de DDR toen heel hard geprobeerd had het braafste communistische jongetje van de klas te zijn en dat Polen wat makkelijker ermee omgegaan was. We leerden dat Europa en de Navo hele scenarios klaar hadden voor als de Russen zouden komen en dat de Russische invalsplannen er heel anders uitzagen. Ik heb de tijd van de koude oorlog die ik persoonlijk meegemaakt heb wel als 'dreigend' ervaren, en dat het overging als een enorme verbetering.